Circuitu d’artes escéniques

Hai muyeres mártires, como Mariana Pineda, hai muyeres guerreres como Elektra, hai muyeres rebeldes como Nora, pero hai tamién muyeres humildaes y perdíes, anque teamos en plenu sieglu XXI.

Y d’eso trata La mujer perdida, de toes eses muyeres, anónimes y escaecíes, que, un día y otru, sufren en silenciu l’ataque cotidianu del machismu endémicu y asesín.

Muyeres perdíes nel so propiu silenciu, nel so propiu matrimoniu, nel so propiu mundu, nel so propiu ser, pero ensin posibilidá de rebelase y, peor entá, inclusive ensin posibilidá de ser mártires.

Una muyer perdida, ensin norte nin sur, una muyer que, en silenciu y con humor, aguanta les mesmes vexaciones que, un día y otru, sufren nel mundu la gran mayoría de les muyeres.